Literair (Wijn)Blog van Annick Schreuder – wijndocent La Causerie – auteur van Rood, wit en soms rosé
De gelijkenis ontgaat me enigszins maar ik ben natuurlijk ook niet gespecialiseerd in het scrotum, en zeker niet in dat van dieren. Toch schijnt er een verband te zijn tussen de platte flacon-achtige Duitse wijnfles bekend als bocksbeutel, en de ballen van een mannelijke geit, de bok dus: de vorm zou overeenkomstig zijn en die zou de naam verklaren. “Bokkensprongen” verder lezen
Het is altijd even afwachten hoe je elkaar de volgende ochtend aantreft na een levendige, lange avond aan tafel, met een glas of twintig, per persoon. Gelukkig zijn we professionele proevers en waren de spuugemmertjes voller dan de glazen. Dus het weerzien met Christian Dautel is ’s ochtends fris en hartelijk. Hij is ruim een hoofd groter dan ik, bijna de helft jonger en een stuk hipper, met zijn in staart gebonden rasta haar en wenkbrauwpiercing. Niet het prototype van een Duitse wijnboer zou je zeggen… “Volgende generatie” verder lezen
Zaterdagmorgen, half negen. Voor me staan enkele lege glazen, en drie gevulde. Ik ben niet doorgezakt gisteravond, dit voor alle duidelijkheid. Integendeel, ik ben op tijd naar bed gegaan om vandaag weer fris en fruitig aan de volgende ronde te beginnen. Op uitnodiging van het Duitse Wijn Instituut ben ik namelijk vier dagen te gast in de Moezelregio, samen met dertig andere wijnprofessionals. Het is een kleurrijk gezelschap met deelnemers uit de Benelux, Zwitserland, Scandinavië, Noord-Amerika, Brazilië en China. “Riesling und so” verder lezen
Had ik geweten dat de vriendelijke patron van het restaurant ook de eigenaar was van een van Duitslands meest gerenommeerde wijnhuizen in de Rheingau, dan had ik allicht meer schroom aan de dag gelegd. Maar nadat hij enkele malen belangstellend aan ons tafeltje is komen praten, over het eten en de wijnen, en ik een kleine maar leuke wijnbestelling heb geplaatst, kan ik het niet laten. ‘Mag ik met u mee naar de kelder?’ vraag ik. Hij kijkt me verbouwereerd aan, schuttert wat (‘Es gibt nicht viel Besonderes…’) en geeft zich dan gewonnen. ‘Bitte, kommen Sie mit.’ “Rariteiten en andere kabinetten” verder lezen