Parels voor de wijnen

Ja, verleidelijk kijkt ze beslist, het ‘Oestereetstertje’ van Jan Steen (ca. 1660). Dat kan je van mij niet zeggen als we op een vroege zaterdagmorgen naar Yerseke (Zeeland) trekken om met een gids de wilde oesterbanken van de Oosterschelde te ontdekken. Maar eerlijk is eerlijk, de dag ontvouwt zich fantastisch. Het weer, de natuur, de uitleg, het gezelschap, en last but not least, de oesters dragen alle bij tot een zinnenprikkelende ervaring.

“Parels voor de wijnen” verder lezen

Eerbetoon

Er is geen wijngaard te zien langs de lange Rue des Vignes. De weg die we nemen naar Nogent-sur- Seine, een uur rijden ten oosten van Parijs, loopt dwars door de velden. Het plaatsje was me onbekend totdat ik hoorde over het Musée Camille Claudel dat daar eerder dit jaar de deuren opende. Eindelijk, gerechtigheid! dacht ik. “Eerbetoon” verder lezen

Montmartre

Vanaf de straat is er nog niet veel te zien in dit prille voorjaar. Bovendien ligt hij tegen een helling, de oudste wijngaard van Parijs. Heraangelegd in 1932 als eerbetoon aan vroeger tijden toen Montmartre nog een boerendorp was (dat in 1830 werd geannexeerd door de zich uitbreidende stad) en de omgeving voornamelijk bestond uit molens en wijngaarden. Die leverden indertijd heel behoorlijke wijn op, naar verluidt zelfs concurrerend met Bordeaux en Bourgognewijnen. “Montmartre” verder lezen

Ambassade du Vin

Nog onkundig van de tragiek van zijn leven was ik al in mijn tienerjaren een fan van de Franse kunstschilder (en lithograaf) Henri de Toulouse Lautrec. Dat had twee redenen. In de eerste plaats vanwege zijn werk natuurlijk. Zijn bordeelscènes en levendige can-canmeisjes verschaften mij op geoorloofde wijze (Kunst! Cultuur!) een heimelijke blik achter de schermen van het bruisende Parijse nachtleven eind 19e eeuw. Ik dweepte met zijn affiches en moest lachen om de onverholen spot in schilderijen als ‘Meneer, mevrouw en de hond’. “Ambassade du Vin” verder lezen