‘Vertel,’ zeg ik tegen de Vriend als we op een Lagelands terras aan een kopje koffie zitten. ‘Wat heb je altijd al willen weten over Cypriotische wijn?’ Hij barst in lachen uit. Vriend is een bescheiden wijnliefhebber, zeker geen kenner, en pretendeert dat gelukkig ook niet te zijn. ‘Dat er wijn gemaakt, verbaast me niet,’ antwoordt hij zorgvuldig. ‘Bij Cyprus denk ik aan de Middellandse Zee, een mediterraan klimaat en een heuvelachtig landschap. Dat helpt al om wijn te maken, toch?’
“Ondertussen…. op Cyprus” verder lezenVulkanische wijn
‘Het lijkt wel een grote poffertjespan,’ grapt Verloofde. Ik begrijp wat hij bedoelt. We rijden door een gietijzerzwart landschap, en overal zijn gaten. De een al dieper dan de ander. Uit sommige steken wat takjes omhoog, andere liggen er dor en donker bij. Zelfs in de zon. Het is half januari en we zijn in La Geria, het belangrijkste wijngebied van het Canarische eiland Lanzarote.
“Vulkanische wijn” verder lezenZicht op zee
‘Elke dag is het douchewater anders’, zegt Elisabeth Loukaki. ‘De ene keer is het zoutig van de zee, de andere keer chloorachtig, en soms is er helemaal geen water.’ Even voor de duidelijkheid, we wisselen geen badkamergeheimen uit maar staan midden in de wijngaard. Op het prachtige Santorini, één van de meest intrigerende (wijn)eilanden van Griekenland. Elisabeth is exportmanager bij Estate Argyros, het oudste nog in familiehanden zijnde maar zeer moderne wijnbedrijf van Santorini. Ze leidt ons rond en vertelt over de moeilijke waterhuishouding op het eiland. Er is nauwelijks neerslag dus dat vergt creativiteit, zowel onder de douche als in de wijngaard.
“Zicht op zee” verder lezenElzas in beweging
Het is uitgestorven in Rorschwihr, Elzas. Niet zo gek, het dorpje telt nog geen vierhonderd inwoners en die zitten, als alle Fransen, tussen twaalf en twee aan tafel. We zijn op weg naar wijndomein Rolly-Gassmann voor een proeverij.
“Elzas in beweging” verder lezen