‘Een koelkast of ijsemmer hebben we vandaag niet nodig, n’est ce pas?’ De lokale champagneproducent houdt de moed erin en schenkt ons met een veel betekenende grimas twee glaasjes in. Inderdaad, 9 °C is een uitstekende temperatuur om champagne te serveren, alleen staat deze vandaag, tweede Pinksterdag, gelijk aan de buitentemperatuur. Dat mijn binnentemperatuur ondertussen ook aanzienlijk gedaald is, treft slecht maar is verklaarbaar: na een paar uur rondlopen en proeven op de Foire aux Vins et à la Gastronomie in Mailly (een grand cru plaatsje ten zuidoosten van Reims), zijn we totaal verregend, verwaaid en verkild.
Aan de organisatoren en deelnemende producenten heeft het niet gelegen, hoe kleinschalig de beurs ook is. Op z’n allertuttigste Frans zijn de straten versierd met kerstbomen (tja, beetje bijzonder maar in plaats van lichtjes zijn er bloemen in gehangen). Uit de luidsprekers schalt traditiegetrouw te harde muziek. Er zijn heerlijke wijnen uit heel Frankrijk en er is een draaimolen voor de kleintjes. De ambachtelijk bereide kazen en worsten liggen uitgestald in de kraampjes. Daartussen staan emmertjes om de druppels op te vangen van de lekkende tentdoeken die zijn gespannen om de regen tegen te houden. Waar het dus wel aan ligt, is, inderdaad, het weer. En verfomfaaid, nat en koud is het lastig proeven. Dit is dan ook mijn minst glamoureuze glas champagne geweest, en dat nog wel in de Champagnestreek zelf.
Het bevestigt maar weer eens hoe belangrijk omgevingsfactoren zijn om wijnen te proeven. De volgende morgen hebben we een afspraak in Epernay. Hoewel de weersomstandigheden even treurig zijn (‘Elk voorjaar heb se najaar’ is in dat verband een leuke variant op de bekende uitspraak van Johan Cruyff), is de entourage wel anders. De anorak is verruild voor een smaakvol jasje als we ons melden bij Moët & Chandon. We nemen deel aan een van de 30 rondleidingen die daar dagelijks in tien talen georganiseerd worden. Het ondergrondse gangenstelsel in de Champagne bedraagt circa 300 km, zo’n beetje op en neer naar Parijs. ‘Maar deze Avenue de Champagne is duurder dan de Champs d’Elysée’ grapt de gids. Moët & Chandon is goed voor 28 kilometer en heeft vele miljoenen liters rijpende champagne in de kelders.
De rondleiding is indrukwekkend, professioneel uitgevoerd en onpersoonlijk. Dat kan ook bijna niet anders met zoveel duizenden bezoekers per dag. Des te verrassender is het als Verloofde en ik na afloop van de rondleiding uit de groep gehaald worden. ‘Wilt u me even volgen, s’il vous plaît?
Een dame in mantelpak gaat ons voor. We lopen terug naar de kamer die ons eerder als ‘Chambre de Napoléon’ is voorgesteld. Napoléon Bonaparte was niet alleen goed bevriend met Jean-Remy Moët (1758-1841), hij was tevens een groot liefhebber (én afnemer) van zijn champagnes. 
Uit eerbetoon werd een kamer ingericht die het hele jaar werd vrijgehouden, totdat Napoléon langs kwam, zoals hier te zien in 1807. In deze prettige setting krijgen we een privé proeverij. De regen en kou buiten deren even niet meer. De met witte handschoenen ingeschonken glazen champagne krijgen een context. En ook al weet ik dat het bij het verkoopverhaal hoort, met plezier koester ik me in de warmte en waan ik me in de luxe die we normaal gezien met champagne associëren.
toch ook daar herkennen ze jullie connaisseur blik!!
veel plezier.
Groeten vera en joost