Imagoprobleem

Het is niks dat je drie of vier avonden in de week wijncursussen geeft in een fraai gelegen historisch pand, het zijn de lege flessen na afloop die voor een probleem zorgen. In elk geval een imagoprobleem in de buurt.

Het recycleren wordt ons zo makkelijk mogelijk gemaakt, op nagenoeg elke straathoek staat wel een glasbak. Er schijnen in Nederland zelfs meer glasbakken dan brievenbussen te zijn. Omdat de dichtstbijzijnde dus op loopafstand is, vind ik het onzin de auto te pakken om de flessen weg te brengen. Het betekent wel dat ik dagelijks met minstens twee manden lege wijnflessen over straat loop. De meeste omwonenden weten wel dat ik ze niet allemaal zelf opdrink, maar af en toe krijg ik toch een meewarige blik. En steevast opmerkingen van passanten: ‘Zo, feestje gehad gisteravond?’ “Imagoprobleem” verder lezen

Explosief wijntje

etnawijn

De snelweg vanuit zuidelijke richting is omgeven door palmbomen en bloeiende oleanders. Nooit begrepen dat de verwoestende kracht van uitbarstende vulkanen toch zoveel vruchtbare gronden kan voortbrengen. Ook voor wijn.

De lucht is heiig waardoor het zicht niet helemaal helder is. Maar in de verte ontwaren we toch de Etna, groots en slapend, hopen we.  Wel kringelt er rook uit de vulkaan, veel rook zelfs, die als een wolkenbed de top omhult. En waar rook is, is vuur, zoals zal blijken. “Explosief wijntje” verder lezen

Vers getapt

Het is eigenlijk vreemd gesteld met de wijndruiven. Hoewel je in principe maar drie kleurtjes wijn hebt, rood, wit en roze, kunnen de druiven je soms op het verkeerde spoor zetten. Want lijkt groen op wit? In wijnland wel. Daar geven groene druiven witte wijn. En lijkt blauw op rood? Alleen in wijnland. Rode wijn wordt immers gemaakt van blauwe  druiven. Overigens niet uitsluitend, er worden ook blauwe druiven gebruikt voor witte of mousserende wijnen, maar dat is een ander verhaal. “Vers getapt” verder lezen