Het is niks dat je drie of vier avonden in de week wijncursussen geeft in een fraai gelegen historisch pand, het zijn de lege flessen na afloop die voor een probleem zorgen. In elk geval een imagoprobleem in de buurt.
Het recycleren wordt ons zo makkelijk mogelijk gemaakt, op nagenoeg elke straathoek staat wel een glasbak. Er schijnen in Nederland zelfs meer glasbakken dan brievenbussen te zijn. Omdat de dichtstbijzijnde dus op loopafstand is, vind ik het onzin de auto te pakken om de flessen weg te brengen. Het betekent wel dat ik dagelijks met minstens twee manden lege wijnflessen over straat loop. De meeste omwonenden weten wel dat ik ze niet allemaal zelf opdrink, maar af en toe krijg ik toch een meewarige blik. En steevast opmerkingen van passanten: ‘Zo, feestje gehad gisteravond?’
In het begin heb ik nog geprobeerd om enigszins discreet, onherkenbaar en toch veilig, de glasbak te bereiken. Besmuikt, bebrild, weggestopt in een te grote regenjas, met hoedje, nonchalant telefonerend terwijl ik een boodschappenwagen vol lege flessen meesleur, wandelend naast de fiets met uitpuilende tassen, een andere route… Hoeveel variaties kun je verzinnen op 250 m afstand? Tevergeefs. Elke dag begeef ik me hoor- en zichtbaar naar de glasbak. Niet echt incognito dus.
Dat bleek vandaag ook weer. Voor het eerst na de zomer (waarin er geen cursussen zijn) loop ik weer zwaar bepakt met leeggoed naar de glasbak. De tijd van vermommingen ligt achter me maar de stromende regen zorgt ervoor dat ik er toch wat verfomfaaid uitzie. Het gezicht van de lokale straatkrantverkoper klaart echter op als hij me ziet aankomen. Hij staat hier al sinds jaar en dag zijn daklozenkrant te venten en herkent me. Normaal gezien hebben we geen contact, wel groeten we elkaar met een beleefd hoofdknikje. Ik heb zo mijn twijfels over zijn daklozenbestaan, maar de dagelijkse ontmoeting bij de glasbak, hoe terloops ook, schept op den duur toch een band. En wie weet wat hij over mij denkt, met al die lege flessen.
Dat wordt snel duidelijk. Hij lacht vriendelijk en zegt dan in zijn beste Nederlands: ‘Ha, daar ben jij weer. Ik jou niet gezien laatste maanden. Jij was gestopt met drinken?’