Hoe groter, hoe beter?

‘Sommige dingen moet je ruim zien,’ antwoord ik Verloofde. ‘Zeker in deze tijd.’ Hij kijkt me nu geamuseerd aan. Eerder had ik hem gevraagd een magnum champagne boven te halen uit de wijnkelder en had hij fronsend zijn wenkbrauwen opgetrokken. ‘We zijn toch maar met zijn tweeën vanavond? Is dat niet wat overdreven?’ ‘Misschien, maar ik ben graag op alles voorbereid.’ zeg ik met mijn liefste glimlach.

Gelijk had hij wel een beetje. Gezien alle restricties met betrekking tot het ontvangen van mensen was de kans inderdaad reëel dat we de avond samen zouden doorbrengen. Dus, dacht ik, dan maken we die zo leuk mogelijk? Een kwestie van het glas halfvol houden!

“Hoe groter, hoe beter?” verder lezen

Imagoprobleem

Het is niks dat je drie of vier avonden in de week wijncursussen geeft in een fraai gelegen historisch pand, het zijn de lege flessen na afloop die voor een probleem zorgen. In elk geval een imagoprobleem in de buurt.

Het recycleren wordt ons zo makkelijk mogelijk gemaakt, op nagenoeg elke straathoek staat wel een glasbak. Er schijnen in Nederland zelfs meer glasbakken dan brievenbussen te zijn. Omdat de dichtstbijzijnde dus op loopafstand is, vind ik het onzin de auto te pakken om de flessen weg te brengen. Het betekent wel dat ik dagelijks met minstens twee manden lege wijnflessen over straat loop. De meeste omwonenden weten wel dat ik ze niet allemaal zelf opdrink, maar af en toe krijg ik toch een meewarige blik. En steevast opmerkingen van passanten: ‘Zo, feestje gehad gisteravond?’ “Imagoprobleem” verder lezen