‘Probably the best wine in the world’

‘Bel maar even als je bij Bar Europa bent, dan kom ik jullie halen,’ zegt Trente Hargrave in het Engels door de telefoon als ik onze afspraak voor morgen bevestig. ‘Hier is geen GPS tegen bestand,’ voegt ze er lachend  aan toe.

Ze heeft gelijk. De volgende dag rijden we achter haar aan, nog geen 500 meter, maar het is een heuveltje af, een aantal andere op, links, rechts, langs een droog gevallen rivier die in de winter als gevolg van hevige regenval niettemin voor overstromingen zorgt, kortom, laverend over onverharde paden, tussen stenen, gaten en wijngaarden, bereiken we domein Terre di Trente, aan de voet van de Etna.

Terre di Trente… Wat brengt Filip Kesteloot, een Brusselse galeriehouder, ertoe om samen met zijn Amerikaanse echtgenote Trente op Sicilië een wijngaard te beginnen? Filip onderdrukt een lach. ‘Het leven loopt zoals het loopt,’ zegt hij filosofisch. Feit is dat Filip en Trente in 2004 hier een oude wijngaard kochten. De eerste 1000 flessen die ze bottelden en cadeau deden aan vrienden en relaties, leverden zoveel positieve reacties op dat ze besloten zich verder in de wijn te verdiepen. En dat is, zoals dat vaker gaat, een beetje uit de hand gelopen.

Kleinschalig maar professioneel hebben Filip en Trente inmiddels drie wijngaarden. Ze hebben de nodige kennis van zowel het Italiaans als het maken van wijn opgedaan en een deskundige wijnmaker in dienst genomen, Franco Mazzola (Tenuta delle Terre Nere), die als één van de beste op Sicilië geldt. Met resultaat.

‘En in die paar jaar maken jullie ‘Probably the best wine in the world’? vraag ik Filip glimlachend, hun slogan citerend terwijl we de nerello mascalese 2008 proeven, de huisdruif van dit gebied. Hij lacht deze keer onverholen. ‘Het is een grap, maar sommige mensen nemen het serieus. Het is een knipoog naar het Deense Carlsberg dat van zichzelf zegt dat ze ‘Probably the best beer in the world’ maken. Wel eens hun bier gedronken? vraagt Filip retorisch. ‘Niet slecht hoor, maar ik dacht, in alle bescheidenheid, als zij dat predicaat al hanteren voor hun middelmatig biertje, dan mogen wij dat toch wel doen met een goede wijn?’ Hij lacht voluit.

Het moet gezegd, Filip en Trente maken prachtige wijnen. Vooralsnog voornamelijk rode en  gedeeltelijk afkomstig van kleigrond. En dat is bijzonder in dit vulkanisch gebied. ‘We blenden onze wijnen, daarmee combineren we het beste van wat de verschillende terroirs de druiven geven,’ zegt Filip. ‘Het geeft de Terre di Trente wijnen een volle, ronde smaak, structuur en balans’

We zijn het eens. Terwijl we verschillende jaargangen proeven, valt mijn oog op de veranderde etikettering. Aanvankelijk werd het getal 30 als hommage aan zijn vrouw Trente gebruikt maar sinds kort vormt een oude munt het logo. ‘Dat klopt,’ legt Filip uit. ‘Het is een afbeelding van Silenos, een volgeling van Dionysos, de god van de wijn. Het is één van de oudste munten ter wereld en verwijst naar de vruchtbare vulkanische gronden van de Etna. Ik zag er wel een mooie symboliek in. Hij wordt tentoongesteld in de Koninklijke Bibliotheek Albertina  in Brussel. Zo is ons cirkeltje toch weer rond!’

Geef een reactie