Collioure 2017

Sint Vincentius is de patroonheilige van de wijnbouwers. Dat hij ook dakdekkers, zeelieden, handelaars en kuipers beschermt is mooi meegenomen, maar geldt hier als terzijde. Zijn naamdag valt op 22 januari en volgens het volksgeloof zou dat het moment markeren waarop de wijnstokken ‘ontwaken’ uit de winterse rust. Maar er zijn blijkbaar meer heiligen die Vincent heten. Zo delen we drie dagen in de vreugde van de lokale bevolking van Collioure, een beeldig kustplaatsje in het zuidwesten van  Frankrijk, dat al een paar honderd jaar midden augustus St. Vincent herdenkt, de beschermheilige van het stadje.

En wat een leuk feest maken ze ervan, de Colliourenaars! Processies, fanfares, dansmariekes, steltlopers en andere kleurrijke lieden zorgen de hele dag door voor ambiance in de straten. Met alle voorrechten die daaraan gekoppeld zijn. ’s Avonds wordt de sardane gedanst en zijn er optredens van pop- en rockgroepen. Tot diep in de nacht wordt er gegeten, gedronken, gemusiceerd en gezongen, al is het tegen die tijd voornamelijk door de feestgangers zelf…

Collioure heeft door zijn zowel strategische als charmante ligging altijd veel kunstenaars en andere bezoekers getrokken. En wijnbouwers! Het heeft ook een eigen appelation die behalve uit Collioure uit de naburige wijngaarden van Banyuls sur Mer, Cerbère en Port-Vendres bestaat. De rode wijnen worden gemaakt van de druiven grenache, syrah, mourvèdre en carignan. Kenmerkend voor deze wijnen is de kruidigheid. Voor witte wijnen worden de grenache blanc en gris gebruikt. Dat levert wijnen op met frisse, florale tonen.

Toeristen vinden in de zomermaanden dagelijks hun weg langs de marktjes, galeries, restaurants en winkeltjes. En er zijn twee kleine stranden. Die zijn vrijwel altijd vol. Ik heb die middag nog een plaatsje kunnen bemachtigen en lig lekker te lezen als iedereen wordt opgeschrikt door fluitsignalen. Vijf, zes, zeven politieagenten rennen het strand op en sommeren iedereen onmiddellijk weg te gaan. Je voelt de paniek opkomen. Ik help een jonge moeder naast me haar drie kindertjes bij elkaar te krijgen en trek een kinderwagen mee naar boven. Het strand is verrassend snel leeg en soldaten met mitrailleurs bewaken de kustlijn. Er zou een helikopter moeten landen. Vanaf de kant beginnen de geruchten: ‘Het is Macron, hij komt uit Marseille het vuurwerk vanavond hier bijwonen en landt zo per helikopter op het strand.’ Gelach. Ongeloof. ‘Mais non’, de helikopter is nodig voor een gewonde. De stad is zo vol dat hij niet per ambulance vervoerd kan worden.’ Vraagtekens.

Het is loos alarm, het blijkt een oefening. Pffff…  Maar met drie drijvende pontons vol met vuurwerk voor de kust en ruim tachtigduizend verwachte mensen om naar het spektakel te kijken (en een dag voor de aanslagen in Spanje) lijkt het geen overbodige oefening in veiligheid.