Over sabels, lampenkappen… en champagne!

Verloofde was jarig. Enige maanden geleden al, maar de verrassing die ik voor hem in petto had was niet aan die dag gebonden. Het was dus pas onlangs dat hij zijn cadeau kon savoureren. Of liever, sabreren. En dat is best leuk, ontdek ik ook. Alleen jammer van die lamp…

Het principe van sabreren is eenvoudig: met behulp van een sabel (dat, anders dan een zwaard, slechts aan een kant een snede heeft) ontkurk je een fles champagne. De kunst van het sabreren gaat echter veel verder.
We laten ons informeren door de man die een kleine 20 jaar geleden het sabreren in Nederland introduceerde, Dick van der Klis uit De Lier in het Nederlandse Westland. Met een aanstekelijk enthousiasme weidt hij ons in in de geheimen van het sabreren, vertelt hij over de genootschappen, rituelen, versierselen en etiquettevoorschriften die onderdeel uitmaken van de ‘nobele kunst van het sabreren’, zoals de leden het zelf noemen.

De oorsprong van het sabreren gaat (op de kop af) 200 jaar terug. Napoléon, fervent champagneliefhebber, trok met zijn Grande Armée ten strijde tegen de Russen. Die bestond, behalve uit 650.000 manschappen, ook uit ossenwagens vol champagne. Het is niet helemaal duidelijk of Napoléon de meegenomen voorraad vertwijfeld met zijn sabel ontkurkte om zich te troosten na de nederlaag in 1812, of dat de Russen hetzelfde deden maar dan om de overwinning te vieren, feit is dat het sabreren van champagne uit deze tijd stamt.

Kan je ook een prosecco of andere mousserende wijn sabreren, vraag ik me af. Maar zo simpel is het niet, legt Van der Klis uit. Ten eerste heeft champagne gewoon meer cachet. Ten tweede heeft champagne een druk in de fles die gelijk staat aan drie maal een autoband (ongeveer 6 bar). De meeste andere mousserende wijnen hebben die niet en dat kan tot splinters, drankverspilling en zelfs bloederige ledematen leiden. Ook de dikte van het glas van de fles is van belang. Gerecycleerd glas is over het algemeen dikker en daardoor soms moeilijker te sabreren.

Nadat Van der Klis (ondertussen wereldrecordhouder sabreren en Grand Commandeur van de Confrérie du Sabre d’Or) ons de do’s & don’t’s heeft uitgelegd, krijgt verloofde het officiële sabel aangereikt. Champagne in de linkerhand, sabel in de rechter, even voelend langs de hals van de fles gaan en hop, met een soepele beweging slaat verloofde de kurk er af, met een glasrandje van de hals van de fles er nog omheen. Geslaagd! Waarna we ons te goed aan een heerlijk glas champagne.

Hoewel ik het niet van plan was, kan ik me nu toch niet bedwingen en besluit ook een fles te openen. Het resultaat zie je in dit filmpje.

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=0ybZNo9CTDI&w=420&h=315]

4 antwoorden op “Over sabels, lampenkappen… en champagne!”

  1. Wel dat moet je maar weer gedaan hebben hè, iets sabreren. Ik kan het niet en heb het ook nog nooit gedaan, maar wel al naar verlangt.
    Good for you, Annick.

  2. Wat een sport zeg! Ik vind het laten knallen al eng!! Laat staan het sabreren!!
    Ik houd het liever bij savoureren!! Proost, Tiny

  3. Heel stoer! Wat mij betreft had je ook gelijk tot ridder mogen worden geslagen (maar dan ’t koppie er ophouden…)

  4. Ha Annick,
    Ik heb met de club van siem ook een champagne lezing gehouden en een fles gesabreerd.
    heel leuk om te doen. Jou verloofde vind dat zeker ook fantastisch hem kennende.
    geniet van de bubbels.
    groeten Joost

Geef een reactie