Nu de voetbalplaatjes, geluksvogeltjes, spelersarmbandjes en andere oranje prullaria hun glans verloren hebben, is het de hoogste tijd om iets originelers te verzamelen. Weliswaar minder geschikt voor kinderen en niet gratis, maar met een grote decoratieve waarde en niet afhankelijk van doelpunten.
Ik heb het over champagnemuseletjes, de ‘muilkorfjes’ die de kurk beletten eruit te knallen voordat dat de bedoeling is. Je draait het ijzerdraad open aan het oogje waarna je de fles kunt ontkurken. Waar gemakkelijk overheen gekeken wordt, is de afbeelding die aan de bovenkant van de muselet staat. Dat kan een foto zijn, een speciaal voor de gelegenheid vervaardigd prentje of het logo van het champagnehuis. Er zitten juweeltjes bij, kleinoden die gekoesterd worden door liefhebbers en verzamelaars. Want ja, er is een heuse markt voor deze museletdopjes, sterker, er bestaat een internationale ruilhandel. Dus iedereen die de afgelopen champagneflessen achteloos heeft geopend en de verpakking heeft weggegooid, heeft potentiële inkomsten gederfd.
Want, zoals het echte verzamelaars betaamt, zijn er catalogi aangelegd met soorten, maten, richtprijzen, must haves en collector items. Er zijn handige opbergdozen en ruilmappen verkrijgbaar. Vooral in België is men actief, er bestaan genootschappen en clubs van champagne capsule verzamelaars, de zogenaamde placomusophilliers die maandelijks ruilbeurzen organiseren. En dat kan, behalve het plezier van het verzamelen en de vreugde om een nieuwe aanwinst, ook nog een paar euro opleveren, en soms zelfs vele.
Dat de Belgische markt hiervoor veel groter is dan in Nederland hoeft overigens niet te verbazen. Belgen zijn echte champagnedrinkers. In 2011 dronken 10 miljoen Belgen bijna even zo veel flessen (9,9 miljoen). Daar steken de 2,3 miljoen flessen champagne van 16 miljoen Nederlanders wat schril tegen af. Maar die zijn dan bijvoorbeeld weer erg goed in postzegels verzamelen.
Hahaha… m.a.w. wij Nederlanders kunnen beter postzegels verzamelen dan Champagne drinken en voetballen!