Champagne kan altijd

Vanmorgen de dag met champagne begonnen. Dat doe ik, voor alle duidelijkheid, niet dagelijks al  zou ik er geen bezwaar tegen hebben als dat wel zo was. Heerlijk, zo’n glaasje bij het ontbijt…

Het heeft zo zijn voordelen als je wijncursussen en workshops geeft. Dan blijven er geregeld restjes over. Er worden immers proefhoeveelheden geschonken. Meestal gaan die ’s avonds laat, na de cursus, nog wel op. Als je 16 glaasjes uit een fles schenkt, blijft er niet zo gek veel over… “Champagne kan altijd” verder lezen

Imagoprobleem

Het is niks dat je drie of vier avonden in de week wijncursussen geeft in een fraai gelegen historisch pand, het zijn de lege flessen na afloop die voor een probleem zorgen. In elk geval een imagoprobleem in de buurt.

Het recycleren wordt ons zo makkelijk mogelijk gemaakt, op nagenoeg elke straathoek staat wel een glasbak. Er schijnen in Nederland zelfs meer glasbakken dan brievenbussen te zijn. Omdat de dichtstbijzijnde dus op loopafstand is, vind ik het onzin de auto te pakken om de flessen weg te brengen. Het betekent wel dat ik dagelijks met minstens twee manden lege wijnflessen over straat loop. De meeste omwonenden weten wel dat ik ze niet allemaal zelf opdrink, maar af en toe krijg ik toch een meewarige blik. En steevast opmerkingen van passanten: ‘Zo, feestje gehad gisteravond?’ “Imagoprobleem” verder lezen

Château Briljant of liever een glas glera?

Veuve Clicquot mag dan één van de grootste en bekendste champagnehuizen ter wereld zijn, op de wijnkaart van menig restaurant en speciaalzaak wordt haar naam vaak verkeerd gespeld. Over de (inderdaad ook wat onlogische) c voor de q wordt meestal heen gelezen zodat er Veuve Cliquot staat. Geen halszaak, de champagne blijft heerlijk, maar slordig is het wel.
“Château Briljant of liever een glas glera?” verder lezen