Witte champagne en roze lippen

Het sneeuwt als we Frankrijk binnen rijden over de D985, de oude weg tussen Brussel en Reims. Een prachtige route, die ons brengt in de Montagnes de Reims. De keurig gesnoeide wijnranken ogen winters onder hun laagje sneeuw. Toch een vreemd gezicht.

We zitten in het champagnegebied (de Champagne dus, met een hoofdletter. De drank schrijf je met een kleine letter), en zijn op weg naar huisleverancier Fabrice Bertemès in het plaatsje Trépail. Hij begroet ons hartelijk en schenkt een glas van zijn voortreffelijke premier cru champagne, met vier jaar rijping in de fles.

Zoals altijd wanneer ik de deur uitga of vlak voor ik ergens binnenkom, stift ik mijn lippen. Dat staat overal leuk, behalve op een glas. Enigszins gegeneerd houd ik dan ook mijn vettige glas op als Fabrice een tweede glas aanbiedt. Ook in restaurants en op proeverijen schaam ik me soms voor m’n smoezelige glas en neem me steeds opnieuw voor er de volgende keer om te denken. Geen lippenstift! Zo ben ik ook eens op een feestje door de mand gevallen. De kwaliteit van mijn lippenstift was aanmerkelijk beter dan mijn geheugen. Mijn afdruk  stond op meer dan één glas.

Net als in de rest van Frankrijk op het gebied van wijn, is ook het maken van champagne aan veel regels en wetten onderhevig. Een belangrijke parameter daarbij is de prijs van de druiven. Die is afhankelijk van hoe de wijngaard geklasseerd is, als grand cru of als premier cru. De prijs van de druiven uit de grand cru dorpjes wordt op 100% gewaardeerd, die uit de premier cru wijngaarden tussen de 90 en 100%.

Fabrice Bertemès zit met zijn chardonnaydruiven in een gewild gebied van de premier cru en krijgt bijna €6 per kilo. Als je bedenkt dat er voor een fles van 0,75 cl anderhalve kilo zorgvuldig geselecteerde druiven nodig is, begin je te begrijpen waarom champagne zoveel duurder is. En dan heb ik het nog niet gehad over de arbeidsintensieve en langdurige bereiding van champagne en de luxebelasting die erop geheven wordt.

Voor de grote champagnehuizen is het van belang om met een constante kwaliteit een herkenbare champagne op de markt te brengen. ‘Daar betaal je natuurlijk ook voor, het is de naam,’ zegt Fabrice. Voor kleine champagnemakers zoals hij is het elk jaar weer spannend hoe men op de nieuwe oogst reageert. Wij zijn alvast enthousiast en laden de auto vol om ze vervolgens aan onze klanten te leveren. En natuurlijk staat deze champagne op de proeftafel bij onze cursussen en workshops in Rotterdam en Antwerpen.

Ten slotte, ik ben niet de enige met een lippenstiftprobleem. In opdracht van Moët et Chandon heeft de Zwitserse kunstenares Silvie Fleury een serie glazen ontworpen. Met twee roze lippen erop. Standaard, zonder afdruk. Vraag ik voor kerstmis.

3 antwoorden op “Witte champagne en roze lippen”

  1. Gemiddeld genomen zijn de grand cru en premier cru champagnes van betere kwaliteit dan de champagnes die geen cru vermelding mogen hanteren op het etiket.

    Ook bepaalde kleinere champagnehuizen verkrijgen een constante kwaliteit doordat ze verschillende (kleine) percelen houden en dus risico’s op ziektes, oogstverlies, catastrophes e.d. minimaliseren.

    Bedankt voor dit goede artikel!

  2. Hoi Annick,

    Bedankt voor het leuke stukje! Heb je wellicht nog tips voor leuke adresjes (wijnboeren) en verblijf op unieke locaties in de champagnestreek (bij wijnhuizen/wijnboeren o.i.d.)?

    Groeten Oscar

    1. Beste Oscar,
      Dank voor je berichtje, blij dat je het blogje met plezier gelezen hebt.
      Hoewel we geregeld in de Champagne te vinden zijn, overnachten we meestal ‘efficiënt’ in Reims i.v.m. beurzen. Ik heb dan ook niet een, twee, drie tips of adresjes voor je maar heb op het web al wel veel leuke locaties midden in de wijngaarden gezien. Even googelen dus en alvast veel plezier gewenst!
      Met groet,
      Annick Schreuder

Geef een reactie