Weelderig

Zou hij van lichte rode wijn gehouden hebben? Dat is natuurlijk niet hetzelfde als rosé maar in vroeger tijden was de clairet (inderdaad een eenvoudige, lichte rode Bordeauxwijn) overal erg populair. Toch denk ik dat onze Vlaamse meester Peter Paul Rubens (1577-1640) de voorkeur gaf aan iets stevigers. Een volle rode wijn met voldoende tannines om qua structuur overeind te blijven. Krachtig als zijn schilderijen en weelderig als zijn figuren, met een rijk bouquet waarin je allerlei aroma’s kunt herkennen. Als hij zich die moeite gegeven zou hebben.

Zijn Bacchus, het schilderij waar hij bijna drie jaar aan werkte en dat hij vlak voor zijn dood voltooide, doet dat in ieder geval niet. Zittend met zijn vadsige gat op een houten vat, domineert de Griekse god van de wijn het tableau. Hij laat zich ruimschoots bijschenken door een dame met een wulps ontblote borst. Witte wijn, overigens. De faun die achter hem is afgebeeld, bekommert zich niet om hedendaagse manieren en zet de kruik met wijn aan zijn mond. De kindjes, de een gulzig om wat druppels op te vangen, de ander gretig om wat druppels te lozen, delen in de blijmoedige overgave.

Rubens was niet alleen een begenadigd schilder, hij was ook een slimme zakenman en een internationaal gerespecteerd diplomaat. Toch is zijn naam vooral ook verbonden met een bepaald type, de zogenaamde rubensfiguur. Dat is eigenlijk altijd een vrouw, met weelderige vormen. En het zijn die mollige, voluptueuze contouren die menige man inspireren om een wijn te beschrijven. Hoe smaakt een rondborstige wijn?

Ik kom erop omdat ik onlangs, op een van de afgelopen zonnige dagen, op het dakterras zat van het gebouw dat uitkijkt op de tuin van het Rubenshuis aan de Wapper in Antwerpen. Genietend van het weer, de tuin, het uitzicht over de stad en nippend aan een glas rosé. De wijn was eenvoudig, maar hij deed op dat moment precies waarvoor hij was geopend: fris en fruitig zijn, en lekker koel. Daar waren verder geen rubensiaanse termen voor nodig.