Wie delen de lakens? Vrouwendag en wijn

Vrouwen in de wijnwereld, het is allang geen uitzondering meer. Gelukkig maar. Ze zijn ceo’s van tophuizen, vakkundige sommeliers, vernieuwende wijnmakers en vooraanstaande wijnschrijvers. De tijd dat wijn uitsluitend een mannenbastion was, ligt dus definitief achter ons. Dat heeft minder met (gebrek aan) kennis en talent van vrouwen te maken, en meer met emancipatie en sociale aanvaarding. Want beter ontwikkelde smaak- en geurorganen om wijnen te proeven en te beoordelen, hadden vrouwen altijd al.

Op het gevaar af dat de helft van de lezers afhaakt bij het woord emancipatie, wil ik daar, op deze Internationale Vrouwendag, toch iets over zeggen. Het succes van enkele ‘veuves’ (zoals de weduwes Clicquot en Pommery) in vorige eeuwen ten spijt, was de zichtbare rol van de vrouw bij het wijnproces vroeger quasi onbestaand. En dan laat ik gemakshalve het natte-dromen-beeld van vrouwen met opgetrokken rokken die dansend de druiven met de voeten treden, even buiten beschouwing. Evenals de pluksters die, met gebogen ruggen (een iets minder erotiserend beeld), de druiven oogsten. Dat deden de mannen ook.

Emancipatie en sociale aanvaarding dus. De Internationale Vrouwendag komt voort uit de massale protestacties die vrouwen begin 20ste eeuw wereldwijd voerden tegen de slechte arbeidsomstandigheden. Niet alleen voor het stemrecht is er gestreden. Onderdrukking en discriminatie van vrouwen is in een aantal landen nog steeds aan de orde maar het demonstratieve karakter van de Internationale Vrouwendag is in de loop van de afgelopen honderd jaar wat meer naar de achtergrond  verdwenen. Hingen de vrouwen in de jaren zeventig nog witte lakens uit de ramen om solidariteit met hun seksegenoten te betuigen, nu is 8 maart meer gericht op samenwerking, en eerder een dag voor de vrouw. Daarom is er vandaag bijvoorbeeld alleen muziek van vrouwelijke componisten op een aantal klassieke radiozenders te beluisteren. Daarom zijn verschillende kranten en bladen die vandaag verschijnen uitsluitend door vrouwen gemaakt.

De geschiedenis hoeft niet herschreven te worden om de vrouwelijke stem geluid te geven maar het helpt wel als vrouwen zelf hun verhaal kunnen vertellen en gehoord worden. Vorig jaar had ik het genoegen de bevlogen Italiaanse wijnproducente Teresa Lungarotti te ontmoeten in Verona, tijdens de grote Vinitalybeurs. Samen met haar zuster Chiara bestiert zij de Lungarotti Group in het Italiaanse Umbrië. Ik vroeg haar onder meer of er verschil is in de manier waarop mannen en vrouwen wijn maken. Ze begint te lachen. “Wij kijken anders, we proeven anders en maken dus andere keuzes. Niet minder zakelijk, we staan aan het hoofd van een grote onderneming, maar anders.’ Ze denkt even na. ‘Misschien leggen we er meer gevoel in… ‘ Op mijn vraag of haar echtgenoot ook in de wijn zit, lacht ze opnieuw. ‘Nee, hij heeft gelukkig een ander beroep gekozen. Dat scheelt toch een hoop strijd.’

Geef een reactie