Zo kaal als de wijnranken begin maart ogen, zo vol hangen de sinaasappelbomen. Pal ernaast. Hoe kan dat? Natuurlijk, het zijn twee verschillende vruchten: de wijndruif is afkomstig van de Vitis Vinifera, de sinaasappel van de Citrus Sinensis. En elk van de vruchten heeft haar eigen groeicyclus. Dus tot zover de appel/perenvergelijking, om in fruittermen te blijven. Maar je zou toch verwachten dat de milde winterse temperaturen (oplopend tot bijna 20°C) en de kracht van de voorjaarszon, de druivenplant uit haar winterslaap zou halen en zichtbaar wat leven zou geven. Niet dus. Kennelijk nog te vroeg, ook hier in het zuiden van Portugal.
We brengen een paar dagen door in de Algarve. De meesten van ons kennen de streek van naam, en faam als zonnige strandvakantiebestemming of van de vele golfresorts. En hoewel er al van oudsher wijn wordt gemaakt in de Algarve, staat het gebied er niet direct bekend om. Dat komt omdat de afgelopen decennia veel wijngaarden zijn gerooid, mede ten behoeve van het toerisme. Er is niet veel meer over.
Er wordt gewerkt aan de kwaliteit, maar de resterende wijngaarden in het zuiden zijn overwegend eenvoudig. Ook de prijs blijft bescheiden. De productie en consumptie blijven dan ook veelal lokaal. Wij sluiten ons daarbij aan. We drinken bij de maaltijd in een buurtrestaurant in Tavira, één van de pittoreske vissersplaatsjes die de kust sieren, een ongecompliceerde maar heerlijk frisse witte regionale Algarve wijn, gemaakt van sauvignon blanc en aangevuld met de Portugese druiven arinto en roupeiro, voor € 8, de fles. De espresso na afloop kost overigens ook slechts € 0,70.
Op de bewoners van Vaticaanstad na, zijn het de Portugezen die jaarlijks wereldwijd de meeste wijn consumeren. Dat wist ik niet. Volgens de jongste cijfers die het OIV (Organisation International de la Vigne et du Vin) publiceerde (2018) overtroeven de Portugezen met bijna 59 liter wijn per persoon (15 jaar en ouder) opnieuw en moeiteloos de Fransen (ruim 50 liter) en Italianen (44 liter). Terzijde: de Russen staan voor 7,5 liter in de statistieken, maar we hebben het zoals gezegd alleen over wijn…
Er mag dan momenteel in de wijngaarden nog niet veel te beleven zijn (en op ‘orange wine’ kom ik in een ander blogje terug) , in een aantal stadjes en dorpen is dat wel zo: het is volop carnaval. Loulé staat erom bekend (en is om die reden nauwelijks meer bereikbaar) maar bij toeval raken we verzeild in Alte, landinwaarts gelegen en bijna middeleeuws. Net voordat de eerste praalwagens, uiteraard getrokken door tractoren, uitrijden, bemachtigen we een plaatsje tussen de zingende, fraai uitgedoste, elkaar groetende en kussende, uitgelaten locals. Bijna iedereen drinkt bier. Uit plastic bekertjes. Not my cup of tea. Witte wijn blijkt er ook te zijn: vinho verde, Portugals meest bekende wijn en mede aantrekkelijk vanwege de frivole spritz. Voor één euro krijg ik een glas. In glas. Dat gelukkig dan weer wel!
