Midden jaren tachtig woonden we enkele jaren in de Verenigde Staten, in de buurt van Philadelphia. Geld hadden we niet veel, dus toen we een diepte-investering hadden gedaan in een grote eettafel (die overigens nog altijd meegaat) bleef er niet veel meer over voor een bank en de rest van het interieur. Op een garagesale kochten we een plompe maar goedkope zesde hands zetel en ik heb er altijd met tegenzin in gezeten. Vlak nadat we ons min of meer geïnstalleerd hadden en aan het werk gingen, verschenen de eerste advertenties in de kranten en op billboards langs de weg: ’Over enkele maanden ook aan de Amerikaanse oostkust een vestiging van…’ en dan volgde een afbeelding van een oog, een sleutel en de uitroep ‘Ah’. Met andere woorden, Eye Key Ah. Ikea dus, op zijn Amerikaans. Te laat voor mijn inrichting, helaas, maar de reclamecampagne om een Europees merk zo visueel te introduceren is me bijgebleven.
Het beeld komt opnieuw in me op tijdens onze voorbereidingen voor een wijnreis naar de Verenigde Staten die voor later deze maand op het programma staat. Vakbladen, websites en importeurs worden geraadpleegd, contacten worden gelegd, afspraken gemaakt en de route wordt uitgestippeld.
Wijnbouw in de Verenigde Staten is voor 90% een Californische aangelegenheid dus een deel van onze reis brengt ons logischerwijs naar de bekendere gebieden als Napa en Sonoma County, beide net boven San Francisco. In opkomst zijn een aantal regio’s in het noordwesten van de VS, in de provincies Washington (wijnbouw ten zuiden van Seattle) en Oregon (wijnbouw onder meer in de omgeving van Portland). Die bezoeken we dus ook. Relatief onbekend bij ons zijn Canadese wijnen, maar die zijn er wel degelijk, en worden onder meer gemaakt in de provincie British Columbia in het uiterste westen van Canada. Ik kom er allemaal in volgende blogs op terug.
Voor nu is het leuk om bijgaand plaatje te delen: Canadese wijnliefhebbers wordt de uitspraak bijgebracht van een aantal Europese wijnvariëteiten. Voor ons vanzelfsprekend, al is het omgekeerde ook waar. Ik oefen nu alvast de courante afkortingen die in de VS en Canada tot het standaard wijnjargon behoren, zoals een ‘cab’ (cabernet sauvignon) en ‘zin’ (zinfandel). Nieuw is de ‘pét-nat’, short voor ‘pétillant natural wine’. De lichte belletjes ontstaan omdat de jonge wijnen gebotteld worden voordat alle suikers vergist zijn en de gisting in de fles dus gewoon doorgaat. Deze rurale manier van mousserende wijn maken (méthode ancestrale) lijkt aan een revival want hij is niet alleen populair bij liefhebbers van bubbly wines, ook bij aanhangers van natural wines scoort hij goed. Waarmee nog niets over de kwaliteit is gezegd… Ik ben benieuwd.