Dat wijn meer is dan een (alcoholische) drank, hoef je ze in Georgië niet te vertellen. ‘Het is een manier van leven,’ zegt Ekatarina Latsabidze, afkomstig uit het land maar al twintig jaar woonachtig en werkzaam in België. Ze organiseert (wijn)reizen naar en importeert wijnen uit Georgië. We ontmoeten elkaar in Antwerpen en ze vertelt enthousiast over de toenemende internationale belangstelling. ‘Weet je dat Georgië het oudste wijnland ter wereld is?’ vraagt ze.
Dat weet ik toevallig. In Georgië zijn druivenresten, snoeimessen en amfora’s gevonden die zo’n 8000 jaar teruggaan. ‘Wij hebben bepaalde wijntradities kunnen bewaren, zowel de manier van wijn maken als de gebruiken eromheen. We zingen erbij!’ zegt Ekatarina vrolijk.’
Wat is er verder bijzonder aan Georgische wijnen? Wel, ze vergisten en rijpen bijna allemaal in zogenaamde qvevri of kvevri, grote amfora’s van klei die in de grond worden ingegraven. Het is een traditionele manier van wijn maken, met zo min mogelijk interventie van de wijnmaker. De vergisting komt vanzelf op gang doordat de schillen mee weken. Daar zitten van nature gistcellen op. En de temperatuur kan nogal oplopen: hoe groter de kvevri, hoe hoger de vergistingstemperatuur. ‘De reputatie van de kleimaker is ook essentieel. Er zijn eigenlijk maar een paar goede, en in hun amfora’s wil je je wijn laten rijpen,’ zegt Ekatarina.
De belangrijkste wijngebieden van Georgië liggen in het zuidoosten, met name in de regio Kakheti, vertelt Ekatarina. Daar komen wijnen vandaan met voor ons onbekende namen van inheemse druivenrassen als rkatsiteli en mtsvane (wit), en saperavi en aleksandrouli (rood). Met ons panel proeven we zes flessen. De meeste wijnen zijn gerijpt in amfora, veelal ongefilterd en enkele zijn afgesloten met een laag was over de kurk, om het authentieke karakter van de wijn te benadrukken. Tot zover een aantal pluspunten voor het marketingverhaal. Zo ‘natuurlijk’ mogelijk gemaakte wijnen zijn immers een trend momenteel. Qua geur en smaak hebben we het een beetje lastiger. De wijnen hebben onmiskenbaar een eigen karakter maar dat wijkt toch een beetje af van wat wij als aangenaam ervaren.
Niettemin blijf ik geïntrigeerd door Georgië als wijnland. Dus misschien toch maar eens op studiereis om de wijnen in hun eigen biotoop en omgeving opnieuw te proeven. En ter plekke te kijken hoe het met de vorderingen van IX Millenium is gesteld. Achter deze naam gaat een team van Georgische ondernemers schuil die samen met ruimtevaartdeskundigen en andere wetenschappers het ambitieuze plan hebben opgevat om als oudste wijnland ter wereld ook in de ruimte de eerste te zijn. Doel is het aanleggen van wijngaarden op Mars…
Wil je per e-mail op de hoogte gehouden wanneer er een nieuw bericht komt? Vul dan hieronder je e-mailadres in.
Eén antwoord op “Georgië in beweging”