Dat er vele wegen naar Rome leiden, is bekend. Daarna, moeten de Italianen gedacht hebben, zoek je het zelf maar uit. Dat doen we. Vier dames op pad in Italië. Maar voor we aan onze eigenlijke wandeltocht kunnen beginnen, hebben we al een aardig traject afgelegd… “We zijn er bijna…” verder lezen
Luxemburgse feesten
We komen voor het oogstfeest. In plaatselijk jargon is dat ‘Hunnefeier’, hanenvuur, refererend aan de haantjes die gepluimd, geslacht en op een groot vuur gebraden worden om het einde van de druivenpluk te vieren. Dat gaat gepaard met piepjonge wijn, Fiederwaisser of Fiederrosé, witte of roséwijn van amper een week oud. In bidons van twee liter worden ze te koop aangeboden én gretig gedronken op de jaarlijkse markt in Schengen, Luxemburg. “Luxemburgse feesten” verder lezen
Heb ik weer…
Het meisje van de waterbus heeft niet lang nodig als ik twee tickets bestel. Ze kijkt ons vluchtig aan en zegt: ‘You guys both senior, right?’ Aan het trillen van zijn neusvleugels zie ik dat Verloofde heimelijk plezier heeft om dat ‘beiden’. Ik knik gelaten en reken de kaartjes af. We varen voor half geld naar de overkant van de rivier. “Heb ik weer…” verder lezen
Wijntoerisme
Wie denkt dat dit een gewone parkeerplaats is, vergist zich. De parking vormt de entree van een nieuwe vorm van wijntoerisme in de Verenigde Staten: de urban winery. Gevestigd in voormalige warehouses even buiten de stad en veelal nog voorzien van vrachtwagengrote garagedeuren, duiken overal hippe wijnwinkels annex wijnbars op. Sommige zijn amper ingericht, als om het strakke industriële karakter te benadrukken, andere zijn lekker loungy gemaakt met vintage banken en jazzy muziek. “Wijntoerisme” verder lezen