Je hebt soms van die avonden. Of ontmoetingen. In een paar uur tijd kom je meer van elkaar te weten dan anderen in een half mensenleven. Het kan het licht zijn, de wijn, de gelegenheid, de locatie of gewoon, een ‘klik’.
“Zomeravond” verder lezenOde aan de Aube
De bubbels vieren hoogtij, dezer dagen. Helaas meer als sociaal ‘cocon’ concept om het corona-virus te weren, dan als de mousserende wijn waarmee we bubbels gewoonlijk associëren. Spijtig! Dit tij kunnen we niet keren maar de moed erin houden wel. En dus trekken wij, voorzien van mondkapjes en afstand, naar het land van de belletjeswijn, de Champagne.
“Ode aan de Aube” verder lezenVulkanische wijn
‘Het lijkt wel een grote poffertjespan,’ grapt Verloofde. Ik begrijp wat hij bedoelt. We rijden door een gietijzerzwart landschap, en overal zijn gaten. De een al dieper dan de ander. Uit sommige steken wat takjes omhoog, andere liggen er dor en donker bij. Zelfs in de zon. Het is half januari en we zijn in La Geria, het belangrijkste wijngebied van het Canarische eiland Lanzarote.
“Vulkanische wijn” verder lezenZicht op zee
‘Elke dag is het douchewater anders’, zegt Elisabeth Loukaki. ‘De ene keer is het zoutig van de zee, de andere keer chloorachtig, en soms is er helemaal geen water.’ Even voor de duidelijkheid, we wisselen geen badkamergeheimen uit maar staan midden in de wijngaard. Op het prachtige Santorini, één van de meest intrigerende (wijn)eilanden van Griekenland. Elisabeth is exportmanager bij Estate Argyros, het oudste nog in familiehanden zijnde maar zeer moderne wijnbedrijf van Santorini. Ze leidt ons rond en vertelt over de moeilijke waterhuishouding op het eiland. Er is nauwelijks neerslag dus dat vergt creativiteit, zowel onder de douche als in de wijngaard.
“Zicht op zee” verder lezen