Soms is het leven simpel. Dan schijnt de zon, ook nog eind september en in oktober. Dan is het zondag en maak je tijd om niets te doen, te hoeven of te moeten, anders dan genieten van wat er is. Op een terrasje zitten bijvoorbeeld, met een lekker glas wijn en in goed gezelschap. Daar proosten we op. “Proost!” verder lezen
Rapido, rapido!
Het zweet gutst van zijn gezicht, hij loopt gehaast schenkend van tafel naar tafel en zijn hele houding straalt gekwelde dienstbaarheid uit. Toch barst de ober in lachen uit als hij mijn gezicht ziet betrekken wanneer hij mij het ingeschonken glas voorhoudt. ‘Rapido, rapido!’, maant hij mij. Ik neem gehoorzaam een slok en kijk met een vies gezicht op. De ober maakt met een vriendelijk handgebaar duidelijk dat ik niet moet zeuren en gewoon moet doordrinken, er wacht nog een nagenoeg volle fles. Ik kijk Verloofde vertwijfeld aan maar hij is het zichtbaar met de ober eens en drinkt zijn glas in een teug leeg. “Rapido, rapido!” verder lezen