Zien eten doet eten, luidt de uitdrukking toch? Daar moest ik aan denken toen ik de zoveelste Einaudistraat hier in Piëmonte tegenkwam. Ik zocht Ludovico Einaudi op in Spotify en luisterde (niet voor het eerst) naar zijn Una Mattina. Had me niet gerealiseerd dat hij zo beroemd was dat er bij leven al zoveel wegen, lanen, straten en pleinen naar hem vernoemd waren. Dat is ook niet zo. Ik las slordig. Je ziet blijkbaar wat je wil zien, of kent. De straatnamen verwijzen niet naar Ludovico Einaudi (1955), de Italiaanse pianist en componist, maar naar Luigi Einaudi (1874-1961), econoom, journalist en tweede president van Italië. En grootvader van, dat dan weer wel.
“Muziek in de wijn” verder lezenHeard it through the grapevine…
Ik rijd in de auto, onderweg van Rotterdam naar Antwerpen, of vice versa. Met bezigheden in beide steden, gaan op en neer en heen en weer in elkaar over. Buiten besneeuwde velden, strakblauwe lucht en een gulle zon, in de auto behaaglijk warm en een jazzy radiozender aan.
‘Heard it through the grapevine’ zing ik het refrein van het gelijknamige succesnummer van Marvin Gaye (uit 1968) mee. ‘Not much longer you would be mine… ‘ Lang heb ik me afgevraagd wat die wijngaard nou te maken had met zijn vriendin die hem dreigde te verruilen voor een ander (althans, in het liedje). “Heard it through the grapevine…” verder lezen
Feest in de Belgische wijngaard
Vlamingen hebben er een nog rijkere uitdrukking voor dan Nederlanders: zij vallen met hun gat in de boter, Nederlanders vallen er met hun neus in. Maar de betekenis is hetzelfde: in beide gevallen heb je geluk, een buitenkansje. Dat hadden wij ook, toen we zondag 5 juni jl. door het Vlaamse Hageland reden, de streek rondom Leuven, Aarschot en Diest. “Feest in de Belgische wijngaard” verder lezen