Dubai en wijn?

Een hoofddoek zou van pas gekomen zijn. Niet omdat ik opeens bekeerd ben maar om mijn gezicht te beschermen. Het is ver na middernacht als we, met de nodige vertraging, in Dubai arriveren. Er woeden hevige zandstormen. Hoewel de contouren (en de lichtjes) een belangrijk deel van het imago uitmaken, is er van de fenomenale gebouwen nu weinig te zien, gehuld als de stad is in stoffige zandnevels. Op deze verrassende weersomstandigheden zijn we niet voorbereid. Wel op een aantal wijn-arme dagen. Alcohol is immers niet zo maar verkrijgbaar in moslimlanden als de Verenigde Arabische Emiraten (waarvan Dubai één van de zeven is). Daarom hebben we zelf wat meegenomen. Eigen import als het ware. Ik zie al uit naar het glaasje straks op de hotelkamer. “Dubai en wijn?” verder lezen

Rariteiten en andere kabinetten

Had ik geweten dat de vriendelijke patron van het restaurant ook de eigenaar was van een van Duitslands meest gerenommeerde wijnhuizen in de Rheingau, dan had ik allicht meer schroom aan de dag gelegd. Maar nadat hij enkele malen belangstellend aan ons tafeltje is komen praten, over het eten en de wijnen, en ik een kleine maar leuke wijnbestelling heb geplaatst, kan ik het niet laten. ‘Mag ik met u mee naar de kelder?’ vraag ik. Hij kijkt me verbouwereerd aan, schuttert wat (‘Es gibt nicht viel Besonderes…’) en geeft zich dan gewonnen. ‘Bitte, kommen Sie mit.’ “Rariteiten en andere kabinetten” verder lezen