Een wandeling in Piëmonte…

Het cultuurlandschap met de glooiende wijngaarden en hazelnootvelden is niet de enige reden waarom we graag in Piëmonte, noordwest Italië, komen. Het zicht is weids, het klimaat aangenaam, het eten puur, de wijnen zijn er van hoog niveau en de mensen vriendelijk. We verblijven een week in de buurt van Monforte d’Alba en verpozen ons. Te midden van de wijngaarden oefent Verloofde met zijn drone en maken we wandelingen. Niet te ambitieus en elke dag een andere. Doel van die dag: het pittoreske dorpje aan de overkant van de vallei, Novello. Dwars door de wijngaarden zou dat in anderhalf uur goed  te doen moeten zijn, volgens locali. Opgewekt gaan we op pad.

“Een wandeling in Piëmonte…” verder lezen

Snoepgoed

Een echte verklaring waarom de Brit Charles Gorden Maynard in 1909 zo vasthoudend was over de naam heb ik niet kunnen vinden. Maar feit is dat hij ervan overtuigd was dat ze winegums moesten gaan heten. Misschien omdat de smaken van de zopas ontwikkelde fruitsnoepjes hem deden denken aan bepaalde wijnen? Zijn vader, bij wie hij in het snoepgoedbedrijf werkte, zou hem bijna ontslagen hebben. Als streng gelovig man en geheelhouder had Gerard Riley Maynard niets met wijn.

“Snoepgoed” verder lezen

Grenzeloos (2), de Elzas

De Elzas is ook een mooi voorbeeld van wisselende grenzen. Met name Duitsland en Frankrijk hebben leentjebuur gespeeld. Tot de 17e eeuw behoorde de Elzas aan Duitsland (of wat dat later zou worden). In de twee eeuwen daarna annexeert Frankrijk successievelijk delen van het gebied. Die moeten ze na het verliezen van de Frans-Duitse oorlog in 1870 weer afstaan aan Duitsland. In 1919 krijgt Frankrijk de Elzas ‘terug’. In 1940 lijft Duitsland het weer in waarna het na de Tweede Wereldoorlog weer in Franse handen komt. En zo is de situatie nog steeds, de Elzas ligt in het noordoosten van Frankrijk.

“Grenzeloos (2), de Elzas” verder lezen

Luxemburgse feesten

We komen voor het oogstfeest. In plaatselijk jargon is dat ‘Hunnefeier’, hanenvuur, refererend aan de haantjes die gepluimd, geslacht en op een groot vuur gebraden worden om het einde van de druivenpluk te vieren. Dat gaat gepaard met piepjonge wijn, Fiederwaisser of Fiederrosé, witte of roséwijn van amper een week oud. In bidons van twee liter worden ze te koop aangeboden én gretig gedronken op de jaarlijkse markt in Schengen, Luxemburg. “Luxemburgse feesten” verder lezen