Seizoensgebonden?

‘Heeft u nog, eh, gloeiwijn?’ vraagt een jongeman aan een supermarktmedewerker. Het is zaterdagmiddag 13 februari 2021 en buiten is het min 7 graden Celsius. Ik sta binnen, vlakbij, en niet toevallig ook op de wijnafdeling. De medewerker verstaat hem niet, en dat begrijp ik, want de jongen mompelt. Onzeker over zijn vraag? Of over zijn leeftijd? Hoe dan ook, ik heb nog nooit iemand naar gloeiwijn horen vragen. Terwijl het natuurlijk een letterlijke vertaling is van glühwein. De jongen herhaalt aarzelend zijn vraag. ‘Heeft u nog gloeiwijn, eh, gluuuuwijn?’ De supermarktmedewerker knikt nu begripvol en kijkt behulpzaam mee in de onderste schappen, waar gewoonlijk alle goedkope meukwijn staat. ‘Nee, sorry, uitverkocht.’

“Seizoensgebonden?” verder lezen

Aperitieftijd

‘Hoe laat kom je?’ vraagt Tante (87) aan de telefoon.
‘Rond half elf?’ stel ik voor.
‘Koffietijd is prima, gezellig. Tot vrijdag.’
Ik noteer de afspraak pro forma in mijn agenda want ik probeer haar elke vrijdag te bezoeken dus ze zit in mijn systeem. Vandaag vraag ik me echter opeens af waarom we eigenlijk overwegend ’s morgens koffiedrinken, en ’s middags thee. Sterker, we koppelen aan deze dranken niet alleen een tijd, ook nog eens gezelligheid. “Aperitieftijd” verder lezen