Om een beetje echte wijn te kunnen maken zijn enkele klimatologische omstandigheden essentieel. Zo moet de zon gemiddeld toch wel zo’n 2000 uur per jaar schijnen. Daar voldoet Lissabon ruimschoots aan, met een gemiddelde van bijna 2800 zonuren per jaar. Wij gaan nog iets verder zuidwaarts. Niet voor de zon, en zowaar, niet voor de wijn, al zullen we ze beide gelukkig wel tegen komen op onze route. Nee, het is tijd voor onze jaarlijkse wandelweek, ditmaal in het zuidwesten van Portugal.
Een glaasje Madeira…
In alle soorten glazen worden ze geschonken, de Madeirawijnen. Op terrassen en in cafeetjes krijgen we ze geserveerd in een champagneglas, een cognacglas en in een ‘gewoon’ wijnglas. In alle kleuren, met en zonder ijs, licht gekoeld en op kamertemperatuur. Alsof het niet uitmaakt. “Een glaasje Madeira…” verder lezen
Eerbetoon
Er is geen wijngaard te zien langs de lange Rue des Vignes. De weg die we nemen naar Nogent-sur- Seine, een uur rijden ten oosten van Parijs, loopt dwars door de velden. Het plaatsje was me onbekend totdat ik hoorde over het Musée Camille Claudel dat daar eerder dit jaar de deuren opende. Eindelijk, gerechtigheid! dacht ik. “Eerbetoon” verder lezen
Collioure 2017
Sint Vincentius is de patroonheilige van de wijnbouwers. Dat hij ook dakdekkers, zeelieden, handelaars en kuipers beschermt is mooi meegenomen, maar geldt hier als terzijde. Zijn naamdag valt op 22 januari en volgens het volksgeloof zou dat het moment markeren waarop de wijnstokken ‘ontwaken’ uit de winterse rust. Maar er zijn blijkbaar meer heiligen die Vincent heten. Zo delen we drie dagen in de vreugde van de lokale bevolking van Collioure, een beeldig kustplaatsje in het zuidwesten van Frankrijk, dat al een paar honderd jaar midden augustus St. Vincent herdenkt, de beschermheilige van het stadje. “Collioure 2017” verder lezen